Op pelgrimspad naar Santiago

Na onze vele tochten naar en in Italië willen we een keer ervaren hoe het is om naar Santiago te lopen. Als we thuis zeggen dat we pelgrimeren, reageert 99% van de mensen: “Aha, naar Santiago”. We willen wel eens uittesten waarom dat zo is. Waarom is Santiago zoveel befaamder dan Rome bijvoorbeeld? We besluiten om de route in april 2016 vanuit Porto te beginnen. Deze camino is inmiddels erg bekend en goed beschreven in een recent verschenen Nederlandstalig boekje van Rother (ISBN 9789038925011).

Ons bleek alras, dat we het boekje voor het volgen van de route niet nodig hadden. Er zijn zóveel gele pijlen op de 240 kilometer lange camino dat je onmogelijk kunt verdwalen. Om de tien meter staan er wel een paar. En mocht je er tóch eentje over het hoofd zien, dan kun je nog altijd op je voorgangers lopen. Het is namelijk druk onderweg met pelgrims richting Santiago. Ook eind april/begin mei. In de zomer is het nog drukker.

De route is makkelijk begaanbaar. Er zijn nauwelijks hoogteverschillen. Slechts in twee etappes moesten we klimmen. Het landschap is soms mooi, soms gewoon saai. De uitvalsweg uit het centrum van Porto is – in tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd – goed te lopen. Het duurde alleen twee dagetappes voordat we de bebouwing en de wegen met kinderkopjes achter ons konden laten.

De eerste nacht sliepen we in een voormalig klooster (Mosteiro de Vairao). Het was er plezierig; schoon en goed ingericht voor pelgrims. De rest van onze reis sliepen we in B&B’s, AirB&B’s en hotels. De reden hiervoor was simpel: de verhalen over het vaak voorkomen van (bed-)wantsen in pelgrimsonderkomens. We bereikten vrij eenvoudig in elf etappes Santiago. Het regende (april en mei zijn regenmaanden langs de route) en de kathedraal stond in de steigers. Een geparkeerd toeristentreintje op het plein verprutste de rest van ons blikveld. Het was erg vol met pelgrims en we struikelden over de souvenirwinkels. Derhalve zijn we snel op bezoek gegaan bij de dames in de Huiskamer van het Genootschap van Sint Jacob (aanrader!) en hebben we de volgende ochtend vroeg ons testimonium gehaald bij het pelgrimsbureau.We hoefden toen slechts een half uur in de rij te wachten. Op onze dag van aankomst was dat anderhalf uur.

De ‘magic’ van Santiago hebben wij gemist. Onze tochten in Italië langs al die mooie plaatsen zoals Lucca, Siena, Assisi en Rome en door het voormalige Oost-Duitsland hebben we als veel bijzonderder en zeker ook veel minder druk ervaren.