Een voettocht in coronatijd

We zouden dit voorjaar ‘Toscane te voet’ gelopen hebben, maar de pandemie gooide roet in het eten. Veiligheidshalve hebben we daarom een mooie tocht in Nederland opgezocht.

Het werd Pelgrimspad deel 2, van ‘s-Hertogenbosch naar Maastricht. Een afstand van effectief 275 kilometer, die we in 12 dagetappes hebben afgelegd. Een mooie afstand om ‘er even uit te zijn’. We lopen van zuid naar noord om weer eens de zon de hele dag in de rug te hebben, wat ons altijd goed bevalt. En van ver weg naar huis lopen is óók leuk!

Verscholen achter onze mondkapjes treinen we op 7 juli 2020 naar Maastricht en gaan voor deze pelgrimstocht eerst maar weer eens bij Basiliek Onze Lieve Vrouw "Sterre der Zee" langs om energie op te doen voor de

avonturen die voor ons liggen.

We merken al gauw, dat we voor overnachtingen op hotels zijn aangewezen. Menig B&B of Vrienden op de Fiets-adres is dicht vanwege angst voor coronabesmetting. De hotels zijn allemaal open, maar natuurlijk ook flink duurder.

Onze tocht voert ons eerst door het Limburgs heuvellandschap langs mooie plaatsjes aan gelijknamige kabbelende riviertjes als Schin op Geul en Gulpen. We genieten van de bijzondere wegkruisen op veel zandpaden met soms aardige teksten zoals: “ich wis datste koams” of “Heer bescherm onze buurt” of langs een kapel met prachtige schilderingen zoals in de Isidoruskapel bij Swier, waar een ploegende engel te zien is.

Hiermee is het Pelgrimspad voor de gelovige pelgrim echt een geloofspad bij uitstek en voor de andersgezinde wandelaar een mooie culturele beleving.

Na de bloemenrijke heuvels met hun geweldig mooi vergezichten en het gezellige stadje Sittard, trekken we via Born de Maas over, België in, en het mooie Maaseik van de gebroeders Van Eijck. Daarna wordt het moeilijk lopen op een stenen en op het laatst betonnen fietspad tussen de e-bikers door naar het mooie witte stadje Thorn, waarmee we weer in Nederland en in een hele andere culturele omgeving zijn.

Het Stift Thorn, waar de adelijke rijke dames in hun mooie witte huizen het geloof beleden. Hierdoor heeft Thorn nog steeds een bijzondere uitstraling en is het zeker een wat langer verblijf waard.

Het is de op een na laatste dag in Limburg. De volgende dag gaat het via Weert Brabant in. Ook daar komen we langs kerken, kastelen en kapellen, waarbij de St. Jacobuskerk in Hunsel de kroon spant. Als we daar langs komen is men bezig met de aanleg van een enorme Jacobsschelp in het parkje bij de kerk.

We lopen over brede eeuwenoude zand- en handelswegen waar in vervlogen tijden de Dragonders te paard nog tol hieven op handelsgoederen; het gaat over de uitgestrekte Strabrechtse hei bij Heeze en de grote heidevelden van de Kampina onder Haaren en Vught, waar menige legende nog steeds de gemoederen bezig houdt.

Natuurlijk gaan we voor een warm gesprek en dito kop koffie ook even aan bij de Pelgrimshoeve in Vessem.

Daarna lopen we via de Isabellakazerne (uit de tijd van Frederik Hendrik (1629) ’s-Hertogenbosch binnen, waar we ons netjes afmelden bij de Lieve Vrouwe Maria in de Sint-Janskathedraal op de Parade.

En zo zijn we als ware pelgrims en cultuurminnaars in twaalf dagen door twee provincies gelopen met het handige en goed geschreven routeboekje van Wandelnet in onze hand. Met als veiligheid ook de door hen verstrekte tracks in ons mobieltje. Het mooie van het boekje is, dat de routetekst erin staat geschreven voor zowel de noord-zuid als de zuid-noord richting. Erg handig! Ook het kaartmateriaal is perfect. Op de kaartjes kun je makkelijk je weg vinden. Voor actuele veranderingen is het goed vóór vertrek even op de site te kijken.

Bekijk onze foto's! Klik op de foto om de gallery te openen: